EU-wetsvoorstel voor genetische modificatie van bepaalde gewassen

Waarvoor ook minder bestrijdingsmiddelen nodig zijn. De Commissie is met een voorstel gekomen dat de gezondheid van mens, dier en het milieu beschermt.

Landbouwers en veehouders moeten toegang hebben tot geavanceerde innovatie. Nieuwe technologieën kunnen de veerkracht van zowel landbouw- als bosgebied helpen vergroten en oogsten beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering, biodiversiteitsverlies en aantasting van het milieu.

Wat zijn nieuwe genomische technieken?

Nieuwe genomische technieken (NGT's) zijn innovatieve instrumenten die de duurzaamheid en veerkracht van ons voedselsysteem kunnen helpen bevorderen en de doelen van de Europese Green Deal en de “van boer tot bord”-strategie kunnen ondersteunen. Met deze technieken kunnen op nauwkeurige en efficiënte wijze betere plantenrassen worden ontwikkeld die bijvoorbeeld klimaatbestendig en plaagresistent kunnen zijn, minder meststoffen en pesticiden vereisen of hogere opbrengsten opleveren.

Elk van deze technieken kan op verschillende manieren worden gebruikt om allerlei resultaten en producten te verkrijgen. Sommige veranderingen in producten die zijn afgeleid van NGT's kunnen ook natuurlijk of met behulp van conventionele veredeling ontstaan. Bij andere producten kan er sprake zijn van meerdere en uitgebreide doelbewuste veranderingen. In de meeste gevallen leiden deze nieuwe technieken tot meer doelgerichte, nauwkeurigere en snellere veranderingen dan conventionele veredelings- of genomische technieken.

Ons voorstel zal:

• twee categorieën van planten vaststellen die door NGT's zijn verkregen: NGT-planten die vergelijkbaar zijn met in de natuur voorkomende of conventionele planten, en NGT-planten met complexere wijzigingen;
• voor beide categorieën zullen verschillende eisen gelden voor het op de markt brengen, rekening houdend met hun verschillende kenmerken en risicoprofielen. Van de planten uit de eerste categorie moet kennis worden gegeven. De planten uit de tweede categorie moeten de uitgebreidere procedure van de ggo-richtlijn doorlopen;
• stimulansen bieden om de ontwikkeling van planten in de richting van meer duurzaamheid te sturen;
• zorgen voor transparantie over alle NGT-planten op de EU-markt (bijvoorbeeld door de etikettering van zaaizaad);
• zorgen voor een gedegen monitoring van de economische, ecologische en sociale effecten van NGT-producten.

Waarom hebben we NGT's nodig?

Sinds de uitvinding van de landbouw is men bezig met het verbeteren van granen, fruit en groenten. Planten zijn doorlopend gekruist en geselecteerd om de juiste kenmerken te verkrijgen en op die manier gewassen te verbeteren. NGT's stellen ons in staat precies dat te doen, maar dan sneller en nauwkeuriger. Met behulp van deze technieken kunnen de juiste kenmerken worden geïdentificeerd en geselecteerd uit het eigen DNA van de plant of uit een verwante plant. Vervolgens kunnen kwekers NGT's gebruiken om nieuwe kenmerken te ontwikkelen of bestaande planten nauwkeuriger en sneller te verbeteren dan met behulp van conventionele kweektechnieken.

Hoe kunnen boeren, consumenten en burgers baat hebben bij NGT's?

NGT's kunnen bijdragen aan de transitie naar een duurzamer landbouw- en voedselsysteem en de externe afhankelijkheid van de EU op het gebied van de agrovoedingsproductie helpen verminderen. Die technieken kunnen dat op verschillende manieren doen, ten gunste van verschillende actoren in de hele voedselketen.

Landbouwers zouden kunnen profiteren van een ruimere keuze aan planten die voldoen aan de behoeften van de sector, zoals klimaatbestendigheid, plaagresistentie, een hogere opbrengst en een verminderd gebruik van meststoffen en pesticiden.

Consumenten zouden een ruimere keuze hebben aan levensmiddelen met een verbeterde smaak, betere voedingswaarden of een lager gehalte aan allergieveroorzakende stoffen. Tegelijkertijd zouden zij producten kunnen kopen die hebben bijgedragen aan duurzaamheid.

Ten slotte kunnen fabrikanten en handelaren voordelen verwachten in de vorm van een verminderd gebruik van natuurlijke hulpbronnen, minder uitstoot in verband met het vervoer van levensmiddelen en een eenvoudigere verwerking.