Schijnzelfstandigheid tegengaan
In de EU werken momenteel zo’n 28 miljoen platformwerkers die worden aangemerkt als zelfstandigen. Voorbeelden daarvan zijn: taxichauffeurs, huishoudelijk personeel en maaltijdbezorgers. Sommigen moeten zich in de praktijk houden aan dezelfde regels en beperkingen als een werknemer in loondienst. Wat aangeeft dat er in feite sprake is van een arbeidsrelatie. Ze moeten dus de arbeidsrechten krijgen die door de nationale en EU-wetten aan werknemers worden toegekend.
Bij de status van werknemer horen sociale rechten en arbeidsrechten
Nieuwe Europese regels moeten er o.a. voor zorgen dat de wettelijke arbeidssituatie van mensen die via digitale arbeidsplatformen werken, overeenkomt met hun reële arbeidsvoorwaarden. Er is dan ook een EU-lijst opgesteld met criteria om te bepalen of het platform een ‘werkgever’ is. Als het platform aan ten minste twee van die criteria uit de lijst voldoet, wordt het wettelijk als een werkgever beschouwd. De platformwerkers hebben dan de sociale en arbeidsrechten die bij de status van ‘werknemer’ horen.
Loon, betaald verlof, bescherming bij arbeidsongevallen, etc.
Wie als werknemer wordt aangemerkt, heeft recht op: een minimumloon (indien in een minimumloon is voorzien), collectieve onderhandelingen, bescherming van arbeidstijd en gezondheid, betaald verlof, betere toegang tot bescherming bij arbeidsongevallen, werkloosheidsuitkeringen, uitkeringen bij ziekte en een op bijdragen gebaseerd ouderdomspensioen.
Platform moet bewijzen of er sprake is van een arbeidsverhouding
De platformen hebben het recht deze indeling te betwisten of te ‘weerleggen’, waarbij ze moeten bewijzen dat er geen sprake is van een arbeidsverhouding. De duidelijke criteria moeten de platformen meer rechtszekerheid bieden, reduceren de proceskosten en vergemakkelijken de bedrijfsplanning.
Lees het volledige persbericht voor meer informatie over wat het akkoord nog meer omvat.
Bronnen
Bijzonderheden
- Datum publicatie
- 13 december 2023
- Auteur
- Vertegenwoordiging in Nederland