Hongersnood dreigt voor 20 miljoen Soedanezen. Een staakt-het-vuren is hier net zo urgent als in Gaza.
De crisis in Soedan is in Europa geen voorpaginanieuws meer, al gaat het volgens de VN om de ‘ergste, meest complexe en wreedste crisis ter wereld’. Met bijna 9 miljoen ontheemden – van wie de helft kinderen – en bijna 2 miljoen vluchtelingen naar andere landen, is het Afrikaanse land het toneel van de grootste vluchtelingencrisis ter wereld. En het ergste moet nog komen: de oorlog verstoorde het landbouwseizoen. Zowat 20 miljoen mensen, bijna de helft van de Soedanezen, wacht een acute voedselnood.
Vandaag gaat de oorlog in Soedan zijn tweede jaar in. De EU, samen met Frankrijk en Duitsland, organiseert in Parijs een conferentie om te pleiten voor extra humanitaire hulp en om een oproep te doen om dit conflict te beëindigen. Het moet Afrika, Europa en de hele internationale gemeenschap wakker schudden.
We weten wie verantwoordelijk is voor deze ramp. De Soedanese Armed Forces (SAF) en de Rapid Support Forces (RSF) hebben het streven naar democratie gekaapt en samen in oktober 2021 een militaire staatsgreep gepleegd. Hun alliantie viel uiteen en sloeg op 15 april 2023 om in oorlog.
Genocidale wreedheden
In Darfur worden burgers opnieuw het slachtoffer van genocidale wreedheden, vanwege hun etniciteit. In het hele land wordt hulp opzettelijk tegengehouden en wordt hulpverleners de toegang ontzegd. Honderdduizenden Soedanezen zijn gevlucht naar Tsjaad en Zuid-Soedan, twee landen die al kampen met hun eigen voedselcrisis.
Landen zoals Iran leveren wapens, waaronder drones, aan de SAF. De Verenigde Arabische Emiraten hebben rechtstreekse invloed op de RSF. Die zouden ze moeten gebruiken om een einde te maken aan de oorlog. Rusland steunt beide kampen in de hoop toegang te krijgen tot strategische infrastructuur en grondstoffen. De Rode Zee is Europa’s belangrijkste zeeverbinding met Azië.
Soedan kan een draaideur worden voor mensenhandel, geradicaliseerde strijders, wapens en allerlei illegale handel tussen de Sahel, NoordAfrika en Afrika ten zuiden van de Sahara. De veiligheid van Europa staat op het spel.
Voordat de oorlog begon hebben de vele jonge activisten, verdedigers van vrouwenrechten en leiders van gemeenschappen getoond een democratisch en vreedzaam Soedan te willen opbouwen. Sindsdien kiest de EU uitsluitend partij voor de burgers en voor de hoop die zij vertegenwoordigen voor hun land. Vandaag moet in Parijs een pad worden geëffend voor een uitgebreider, beter gecoördineerd en doortastend optreden van Europa, Afrika en de internationale gemeenschap ten aanzien van Soedan.
Onderhandelingstafel
De belangrijkste doelstelling is natuurlijk de dreigende hongersnood in Soedan afwenden. De hulp, die nu nog door de strijdende partijen wordt tegengehouden, moet de mensen in nood bereiken. Dergelijke oorlogstactieken kunnen als oorlogsmisdaden worden beschouwd. Wij verwachten ook dat de beide generaals Burhan en Hamdan Dagalo eindelijk een einde maken aan dit bloedbad en naar de onderhandelingstafel komen. Zo niet, dan zal dit gevolgen hebben.
In Soedan mag het streven naar democratie, evenmin als in Oekraïne of elders, met wapens de kop worden ingedrukt. Daarvoor is de Soedanese bevolking vijf jaar geleden de straat op gegaan in Khartoem. Wij zijn altijd voorstander van Afrikaanse oplossingen voor Afrikaanse problemen. Nu Soedan het tweede jaar van deze rampzalige oorlog ingaat, rekenen wij erop dat de regio zijn verantwoordelijkheid zal nemen. Nu de nood het hoogst is, staan wij samen met onze regionale en internationale partners klaar om de helpende hand te bieden.