Met die vraag zijn ze 6 jaar geleden voor het eerst bij Agrifirm aan de slag gegaan. Henk Vermeer vertelt: “Akkerbouwers zetten het liefst elk jaar bieten en aardappels op hun land. Die gewassen leveren ze het meeste op. Maar om de bodem gezond te houden, moet je regelmatig rouleren. Het is goed om intensieve gewassen dan af te wisselen met een rustgewas. Soja is zo’n rustgewas, dus willen wij ontdekken hoe dit een plek in de bouwplannen van akkerbouwers en melkveehouders in kan nemen”.
Het is inmiddels heel normaal dat je velden vol maïs in Nederland ziet staan. Veel mensen beseffen zich niet dat de introductie hiervan ook zo’n 10 tot 15 jaar geduurd heeft. Je moet dingen uitproberen, testen en de infrastructuur moet zich ook ontwikkelen. Datzelfde proces is nu aan de gang met soja.
“Akkerbouwers dachten nooit na over soja als gewas voor hun eigen grond. Dat was typisch iets wat je gewoon importeerde. Maar er is nooit goed onderzocht of soja in Nederland een rendabel gewas kan zijn. Het moet financieel natuurlijk genoeg opleveren, maar ook de maatschappelijke kant is interessant”.
Het is belangrijk dat Europa minder afhankelijk wordt van de wereld als het gaat om eiwitproductie. Soja is een goed gewas om lokaal eiwit te produceren. In eerste instantie is het project gestart voor veehouders, maar nu vindt de door akkerbouwers geteelde soja ook al zijn weg naar de consument.
“Er komen steeds meer producten waarin soja verwerkt is, met name voor vegetariërs. Consumenten willen weten waar die soja vandaan komt, omdat ze bewust met het milieu bezig zijn. Door onze inspanningen hopen we daar een steentje aan bij te kunnen dragen.”
Dit project is mede mogelijk gemaakt door het Europees landbouwfonds, Plattelandsontwikkelingsprogramma (POP3). Dat is gericht op de ontwikkeling van een duurzame en concurrerende agrarische sector en een leefbaar platteland.
Meer weten over Europese landbouwsubsidies? Bekijk deze website van RVO.